City Experiences: Burgos

Irun στα σύνορα με την Γαλλία

Renfe, οι ισπανικοί σιδηρόδρομοι

Την πρώτη φορά που άκουσα για την ισπανική πόλη Burgos ήταν στο βιβλίο για τον εκπληκτικό περίπλου του Μαγγελάνου. Το Burgos ήταν η επισκοπική πόλη του Fonseca, ενός ισχυρού επισκόπου και εξομολογητή της Isabelle της καστίλης, μιας φιλόδοξης βασίλισσας που βασικά χρηματοδότησε το Μαγγελάνο στο ταξίδι του για το γύρο του κόσμου. Ο Fonseca επαιξε καθοριστικό ρόλο στο ταξίδι αυτό ως μέλος της επιτροπής χρηματοδότησης.

Rio Vena, ποτάμι μέσα στην πόλη

Fuente de la calle, όπως στην παλιά Αθήνα

Iglesia de San Lesmes

Viva Espana

Εξ αιτίας ενός πιεσμένου επαγγελματικού ταξιδιού έφτασα στην πόλη με το τρένο, προερχόμενος απο Γαλλία, που βρίσκεται στη ΒΔ ισπανία και μέχρι πρότινος δεν ήξερα την υπάρξή της.

Στο σοκάκια της πόλης

Προσθήκη τζαμαρίας στα μπαλκόνια τους

Ισπανοί ρέμπελοι....

αφού έτριψε τη μυτη του.. τώρα μας το δείχνει

Πεζοδρόμιο χωρίς αγριόχορτα!!

Είσοδος πύλης προς την παλιά πόλη

Σε αντίθεση με τους Γάλλους, οι ισπανοί είναι εξω καρδιά, φωνακλάδες και κάθονται στα καφενεία τους σαν να είναι έλληνες. Διαφέρουμε όμως στο γεγονός, ότι η Ισπανία έχει υποδομή που την βλέπεις στους δημόσιους χώρους, στις συγκοινωνίες της.

θυμίζει πρωί Μ. Σαββάτου στην Κέρκυρα

... μοιράζοντας άρτον και θέαμα...

...αν ήταν έτσι οι Κονκισταδόρες!!!

κουρεμένο πάρκο στην πόλη

Το κόστος ζωής είναι μάλλον πιο φτηνό απο την Ελλάδα, σε γενικές γραμμές. Βρήκα την πιο φτηνή μπύρα της Ευρώπης (1.5 ευρώ), ενώ τα tapas κοστολογούνται γύρω στα 2 ευρώ το κομμάτι και οι μεζέδες πιάτου στα 4 ευρώ. Οι συγκοινωνίες είναι στο 1.20 ευρώ.

Santa Maria cathedral

a small view to a huge building

a picture was taken by the castillo

Στο λίγο χρόνο που έμεινα στην πόλη έπεσα πάνω σε μία θρησκευτική γιορτή, την Corpus Christi των καθολικών, που γιορτάζουν την παρουσία του σώματος και του αίματος του Χριστού, μέσω της Θείας Ευχαριστίας. Γιορτάζεται παντού που υπάρχει έντονο καθολικό στοιχείο, κυρίως Ισπανία και Γερμανία, όπου οι τελευταίοι την ονομάζουν Fronleichnam και τη γιορτάζουν σε κάποια ομοσπονδιακά κρατίδια, όχι όμως σε όλα και σε καμία περίπτωση εκεί που επικρατούν οι Πρωτεστάντες.

Corpus Christi Festival

Τελετουργικό στο Arco Santa Maria

..στο γυναικωνίτη του καθεδρικού

Ισπανίδα αριστοκράτισσα

Οι Ορθόδοξοι δεν έχουν ανάλογη γιορτή. Πολλοί συγχέουν τη γιορτη του Corpus Christi με εκείνη του Αγίου Πνεύματος, αλλά κάνουν λάθος. Το αντίστοιχο του Αγίου Πνεύματος (δηλαδή της Πεντηκοστής) είναι το Pfingsten και γιορτάζεται π.χ. σε όλη τη Γερμανία. Η γιορτή του Corpus Christi είναι βασικά μια χαρά επικεντρωμένη αποκλειστικά στην Αγία Ευχαριστία, υπογραμμίζοντας τη χαρά της Ευχαριστίας που είναι το σώμα και το αίμα του Ιησού Χριστού. To 1969 και με τη βούλα του Πάπα Παύλο VI, οι επίσκοποι κάθε περιοχής μπορεί να μεταφέρουν τη γιορτή την Κυριακή και όχι την Πέμπτη, όπως αρχικά ειχε καθοριστεί. Έτσι σήμερα 3 Ιουνίου στο Burgos γιορτάζεται το Corpus Christi. Σήμερα, θεωρείται περισσότερο ένα Φεστιβαλ, αν και κρατά τη θρησκευτικότητά της.

Αναπαράσταση των Μαθητών Του;;

Η τελετή της Θείας Ευχαριστίας ξεκινά

κρούεται ο Εθνικός Ύμνος

Αναμνηστική με τον Επίσκοπο

Η πόλη είναι γεματη απο ναούς, αλλά ο πλέον επιβλητικός είναι ο καθεδρικός ναός αφιερωμένος στη Santa Maria. 'Ισως είναι ο πρώτος καθεδρικός της Ισπανίας σε γοτθικό ρυθμό και κατασκευστηκε για τους γάμους του Φερνδινάνδου ΙΙΙ με μια γερμανίδα πριγκίπισσα. Η κατασκευή του ακολούθησε τις ίδιες πρακτικές άλλων μεγεθύριων ναών, του Mainz, Reins, Cologne κ.ά όπου οι εργάτες δημιουργούσαν συνδικάτα (αργότερα τα ονόμασαν αδελφότητες ή συντεχνίες) για να μοιράζουν, με τους "αδελφούς" τους τα μυστικά σχέδια των κτισμάτων τους, ώστε μην διαδίδονται σε ανταγωνιστές.

το τέμπλο του Iglesia San Nicolas

Είχαν μυστικά σύμβολα αναγνώρισης με χειραψίες ή χειρονομίες ακόμη και με λέξεις ή σύμβολα. Κάποιοι λιθοξόοι εργάτες "παραστράτησαν" πριν 350 περίπου χρόνια, δημιουργόντας τις δικές τους συντεχνίες και τα δικά τους στέκια, για να ασχοληθούν με τα της τέχνης τους. Σε αυτές τις νέες φατρίες δημιουργήθηκαν οι πρώτοι (ελευθερο)τέκτονες ή μασόνοι (η λέξη ενδεχομένως προέρχεται απο την αγγλική freestone, δηλαδή οι επεξεργαστές της λίθου), τα στέκια τους ονομάστηκαν στοές (Lodges), ενώ κράτησαν τα σύμβολα αναγνώρισης.

Ελ Σιντ

Ένα άγαλμα στο κέντρο της πόλης με ξαναγύρισε πολλά χρόνια πίσω. Είναι ο αδριάντας του Rodrigo Díaz de Vivar, που γενήθηκε το 1048 εδώ και ήταν Καστιλιάνος ευγενής και στρατιωτικός ηγέτης στη μεσαιωνική Ισπανία. Οι Μαυριτανοί τον αποκαλούσαν Ελ Σιντ, που σήμαινε ο Άρχοντας (πιθανώς από το αραβικό αλ-σαΐντ). Αυτός ο Ελ Σιντ γυρίστηκε σε κινηματογραφική ταινία (1961) με τους Τσάρλτον Ίστον και τη Σοφία Λόρεν. Ήταν μια εκπληκτική ταινία, που με είχε ενθουσιάσει μικρός.. και τώρα τον ξαναβρίσκω μπροστά μου. Ο Ελ Σιντ ήταν ο ισπανός ήρωας, που κατάφερε να ενώσει ολόκληρη τη χώρα, προκειμένου να πολεμήσει εναντίον των Μαυριτανών. Ήταν τόσο το θάρρος του, που μόνο με την εμφάνισή του έτρεπε σε φυγή τους εχθρούς του, και έτσι τελειώνει η ταινία. Στην τελευταία του μάχη σκοτώθηκε. Οι ισπανοί τον έβαλαν πεθαμένο-όρθιο πάνω στο άλογό του και άνοιξαν την πύλη του castillo. Οι Μαυριτανοί πανικοβλήθηκαν, επειδή τον θεωρούσαν νεκρό, και ετράπησαν με φυγή. Το άλογο εξακολουθούσε να τρέχει και να χάνεται, όπως και η ψυχή αυτού του ήρωα...... καληνύκτα σας...