Σκωτία και το Άγιο Δισκοπότηρο
Το μότο proud to serve Scotland μετατρέψαμε σε proud to visit Scotland και δεν είχαμε άδικο.Η πόλη της Γλασκώβης είναι μια σκωτσέζικη πόλη, με τις πρώτες μου εντυπώσεις να είναι τα μεσαιωνικά σπίτια με τις τριγωνικές σκεπές από ένα γκρίζο κεραμίδι πλακί, που θυμίζει περισσότερο τις σχιστόλιθες πλάκες Ζαγορίου.
Μου έκανε επίσης εντύπωση η προθυμία των κατοίκων της Highlands (έτσι ονομάζεται το μεγαλύτερο μέρος της Σκωτίας) να σε οδηγήσουν, να σου μιλήσουν, να σε βοηθήσουν γενικά. Τα αγγλικά τους είναι πολύ καθαρά και κατανοητά για έναν ξένο. Παρόλα αυτά έχουν μια διάλεκτο που δύσκολα την καταλαβαίνεις, όσο καλά αγγλικά και να ξέρεις.
Μου έκανε επίσης εντύπωση η προθυμία των κατοίκων της Highlands (έτσι ονομάζεται το μεγαλύτερο μέρος της Σκωτίας) να σε οδηγήσουν, να σου μιλήσουν, να σε βοηθήσουν γενικά. Τα αγγλικά τους είναι πολύ καθαρά και κατανοητά για έναν ξένο. Παρόλα αυτά έχουν μια διάλεκτο που δύσκολα την καταλαβαίνεις, όσο καλά αγγλικά και να ξέρεις.
Είναι τσιγκούνηδες??? Εδω ισχύει η παροιμία που λέει πώς άλλος έχει το όνομα (άγγλοι) και άλλοι τη χάρη (σκωτσέζοι). Οι κάτοικοι δεν θέλουν να τους μιλάς για το England!! Όταν αφελώς είχα γράψει κάποτε σε ένα ταχυδρομικό φάκελο, που προοριζόταν για το πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, ENGLAND αντί SCOTLAND και ούτε καν UK, ήθελαν να με φάνε ολόκληρο. Τότε ήταν άλλες εποχές ανέμελες.... Σήμερα έχουν γνώση οι φύλακες.
Χώρος υποδοχής ξενοδοχείου |
Εκκλησία Βαπτιστών (1894) |
Η Σκωτία ανήκει στη Μεγάλη Βρετανία ή στο Ηνωμένο Βασίλειο? Όπως έλεγε ο Βολταίρος, η ΑΡΑ, ούτε Αγία είναι, ούτε Ρωμαϊκή αλλά ούτε και Αυτοκρατορία, που αναγωγικά θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε και για τη ΜΒ, που σήμερα δεν είναι ούτε Μεγάλη (συγκριτικά με την κραταιά Αγγλία των 13-16 αιώνων) αλλά ούτε και Βρετανία, καθότι οι κάτοικοί της δεν πιστεύουν σε ένα έθνος (βλέπε απόψεις Ραφαηλίδη περί εθνών και φυλών). Άλλο είναι οι Ουαλοί, άλλο οι Ιρλανδοί και άλλο οι Σκώτοι. Επίσης, ο όρος ΜΒ δεν περιέχει τη Βόρεια Ουαλία! Όμως πιστεύουν στη Βασίλισσά τους, έχουν το χολικό μέσα τους, εκείνου του ψυχρού παρατηρητή, ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα που το απολαμβάνουμε στις ταινίες του Τζέιμς Μποντ, όπου ο Ροζερ Μουρ παλεύει μέχρι θανάτου με τον αντίπαλο, και όταν τελικά τον σκοτώνει, απλά ξεσκονίζει το σακάκι του από τη σκόνη. Είναι συνεπώς ένα Ηνωμένο Βασίλειο και ο όρος UK τούς ταιριάζει περισσότερο.
Γλάροι παντού λόγω ατλαντικού.. |
Paisley, προάστειο της Γλασκώβης |
Βόρειοι και Νότιοι βασικά δεν συμπαθιούνται.. με τους βόρειους να έχουν ανάγκη τους νότιους. Όλα κινούνται μέσω Λονδίνου, ο τουρισμός, το χρηματιστήριο, οι τράπεζες, οι επενδύσεις. Κάποιες φορές αισθάνονται σαν τους φτωχούς συγγενείς, σε ζηλεύω αλλά σ’εχω ανάγκη. Κάπως έτσι διαμορφώνονται οι σημερινές συνθήκες και περιμένουμε να δούμε πώς θα εξελιχθούν οι σχέσεις τους μετά το αναμενόμενο Brexit, που είναι πλέον οριστικό για το 2019.
Η πρώτη μπύρα δοκιμάστηκε στο BULL INN, μια πολύ παλιά pub που χρονολογείται από το 1901. Την θεωρούν σαν την αρχαιότερη της περιοχής. Δοκίμασα μια τοπική μπύρα ημίξανθη που ονομάζεται The Northern Light! δηλαδή Βόρειο Σέλας. Όπως μου έλεγαν οι θαμώνες της pub, το φως του Aurora Borealis (έτσι καλείται επιστημονικά το βόρειο Σέλας) φαίνεται κάποιες αίθριες χειμερινές νύκτες και από τη Γλασκώβη, που βρίσκεται πολύ νότια για να μπορεί να παρατηρηθεί με ευκρίνεια. Και το φαινόμενο αυτό είναι εκπληκτικά όμορφο και θεαματικό, πού δείχνει την ανυπέρβλητη ικανότητα της φύσης να «κάνει» τέχνη. Οφείλεται στον ήλιο που «βομβαρδίζει» τα υψηλά ατμοσφαιρικά στρώματα με την κοσμική ακτινοβολία. Όταν αυτή συναντήσει τα πρώτα στρώματα της ατμόσφαιρας, «συνευρίσκεται» με τα συστατικά της, το Άζωτο και το Οξυγόνο, από τα οποία γεννάται το φως. Μοιάζει σαν μια αιωρούμενη κουρτίνα που την κινεί ο άνεμος να τρεμοπαίζει μέσα σε πράσινους και κόκκινους χρωματισμούς. Αυτό το φαινόμενο συμβαίνει μόνο στο βόρειο πόλο (ή στο νότιο) και είναι διακριτό το χειμώνα, που οι νύκτες κρατούν πολύ και όταν ο ουρανός είναι αίθριος.
Ολόκληρη η Σκωτία είναι ένας μύθος. Οι πύργοι με τις πόρτες να τρίζουν, το ομιχλώδες τοπίο να εφορμά ξαφνικά μέσα στο δωμάτιο, αλλά κυρίως το Άγιο Δισκοπότηρο (holy grael) τούς ξεπερνά όλους. Αυτός ο μύθος είναι τόσο ωραίος, που χαίρεσαι να τον διαβάζεις και να τον ζεις ακολουθώντας τα ίχνη του. Εμπεριέχει όλα τα στοιχεία ενός λογοτεχνικού γραφήματος (όπως αναφέρει ο Dan Brown στο βιβλίο του O Κώδικας Ντα Βίντσι, ένα βιβλίο μυστηρίου και συνομωσιών), μιας διαδικτυακής κατασκοπευτικής περιπέτειας (για τους
παλαιομοδίτες επιθεωρητές της αστυνομίας το ζήτημα ήταν πάντα η συγκέντρωση πληροφοριών), ενός μυστηριακού τελετουργικού (οι ιππότες Illuminati έκαναν μυήσεις με το υποτιθέμενο δισκοπότηρο), ενώ η ύπαρξή του αξιοποιείται τουριστικά για τους αδαείς, στην τελευταία κατηγορία ανήκουμε και εμείς χωρίς να είμαστε υπέρμετρα αφελείς.
...προς τα πού να πάμε;;; |
UWS: University of West Scotland |
Foyer of UWS |
Cafeteria in UWS |
Πολυτισμική ερευνητική ομάδα |
Ο Kim Youan ρωτά για τη διάθλαση του φωτός |
Υπάρχουν πολλές περιοχές που ερίζουν για το πού βρίσκεται, αλλά η περιοχή της Σκωτίας και ειδικότερα ο πύργος Rosslyn συγκεντρώνει τις περισσότερες .... υποψίες.
Σύμφωνα με την παράδοση, το Άγιο Δισκοπότηρο ήταν ένα σκεύος που χρησιμοποιήθηκε από τον Χριστό στο Μυστικό Δείπνο και δόθηκε στον Ιωσήφ της Αριμαθείας. Αργότερα, και σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή του μύθου, ο Ιωσήφ ταξίδεψε στη Μεγάλη Βρετανία, αλλά το δισκοπότηρο πήγε και στεγάστηκε σε ένα κάστρο, που φυλασσόταν πάντα από Βασιλείς.
Η διαδρομή του μέσα στους αιώνες, προκαλεί ένα μυστήριο και ποτέ δεν έχει βρεθεί. Δυστυχώς, ούτε εμείς μπορέσαμε να το ανακαλύψουμε. Εντούτοις πιστεύω ότι βρίσκεται, αν πραγματικά υπάρχει, σε έναν από τους ναούς που είναι διάσκορποι στην περιοχή. Ίσως στο Pislay Αbbey που η επιβλητικότητα, το μυστήριο αλλά και η αρχιτεκτονική του (οι χώροι γεμάτοι σύμβολα και εικόνες με αλληγορική ερμηνεία) προδίδουν και προσδίδουν ένα ζητούμενο σκοπιμότητας και εντυπωσιασμού προς αναζήτηση τύπου Cherchez La Femme, όπως ήθελε να δείξει και ο Αλέξανδρος Δουμάς στο μυθιστόρημά του Οι Μοϊκανοί των Παρισίων (1854).
Όλοι οι μυστηριακοί χώροι ενδείκνυνται προς διερεύνηση. Η περιοχή είναι εύκολα προσβάσιμη από τη θάλασσα, κάστρα με υπόγειες διαβάσεις και χώρους ιεροτελεστίας, που αντί σκάλες έχουν ξύλινες γέφυρες που ανεβοκατεβαίνουν, με τα λουριά τους να τρίζουν προκαλώντας στον αμύητο το φόβο και την περισυλλογή, καθότι έχει τα μάτια κλειστά και ανοικτά τα αυτιά!!! Υφίσταται μια σειρά από συμβολικές δοκιμασίες σώματος και πνεύματος που παραπέμπουν περισσότερο στα ελευσίνια μυστήρια ή σε αιγυπτιακές ιεροτελεστίες. Και όταν, ο αμύητος, διαβεί το μονοπάτι των δοκιμασιών (που κρατά ίσως και χρόνια) καλείται να δώσει τον όρκο της σιωπής και να δοκιμάσει το νέκταρ της αθανασίας από το ιερό Δισκοπότηρο. Και όλα αυτά συμβαίνουν στα Άγια των Αγίων σε πλήρη μυστηριακή και συνάμα άκρως εντυπωσιακή διαδικασία.
Εδώ, στη Γλασκώβη ο κόσμος κινείται σε άλλους ρυθμούς. Πολύ πιο χαλαρούς και οι κάτοικοι είναι πολύ ευγενικοί. Με την πρώτη ματιά όλα φαίνονται να κινούνται σε μεσαιωνικούς ρυθμούς. Παντού καστρόσπιτα, νομίζεις ότι θα ανοίξει μια πόρτα και θα βγει ένας ιππότης. Μου θυμίζει πολύ Ελβετία, με την τάξη και την ομοιομορφία της, μόνο που η Ελβετία δεν έχει ιππότες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου